Tytuł honorowego profesora oświaty

Data ostatniej modyfikacji:
2018-08-26
Dokument normujący: 

Ustawa z dnia 26 stycznia 1982 "Karta Nauczyciela" (tekst jednolity). Rozdział 3a. Awans zawodowy nauczycieli (Dziennik Ustaw z 2018 r., poz. 967) http://prawo.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDu19820030019

Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 4 września 2008 r. w sprawie Kapituły do Spraw Profesorów Oświaty (Dziennik Ustaw z 2008 r. Nr 163 poz. 1017)
http://isap.sejm.gov.pl/DetailsServlet?id=WDU20081631017

 

Skrót postanowień: 

Nauczycielowi dyplomowanemu posiadającemu co najmniej 20-letni okres pracy w zawodzie (w tym co najmniej 10-letni jako nauczyciel dyplomowany) oraz znaczący i uznany dorobek zawodowy, na wniosek Kapituły do Spraw Profesorów Oświaty może być nadany przez ministra właściwego dla spraw oświaty i wychowania tytuł honorowego profesora oświaty (tytuły nadane w województwie dolnoślaskim)

Organy sprawujące nadzór pedagogiczny w terminie do 31 marca każdego roku składają do Kapituły wnioski o nadanie tytułu honorowego profesora oświaty wraz z uzasadnieniem zawierającym opis dorobku zawodowego kandydata.
Kapituła ocenia ten dorobek, biorąc pod uwagę m. in.:

  • jakość pracy z uczniami, w tym osiągnięcia dydaktyczne lub wychowawcze, pracę z uczniami niepełnosprawnymi lub zagrożonymi niedostosowaniem społecznym, wyniki uczniów uzyskane ze sprawdzianu przeprowadzanego w ostatnim roku nauki w szkole podstawowej, egzaminu przeprowadzanego w ostatnim roku nauki w gimnazjum, egzaminu maturalnego lub egzaminu potwierdzającego kwalifikacje zawodowe, osiągnięcia uczniów w konkursach, turniejach i olimpiadach;
  • pozytywne oddziaływanie na nauczycieli, w tym kreowanie wzorca nauczyciela i wychowawcy, dzielenie się z innymi swoją wiedzą i doświadczeniem, pełnienie funkcji doradczych lub eksperckich w systemie oświaty, systemie pomocy społecznej lub w postępowaniach w sprawach nieletnich;
  • wysoki poziom kultury pedagogicznej kandydata, w tym umiejętność prowadzenia dialogu z uczniami, rodzicami oraz nauczycielami, umiejętność stawiania wymagań mobilizujących uczniów do pracy nad własnym rozwojem, wysoki poziom kultury języka.
  • szczególne osiągnięcia, np.: opracowanie własnego programu wychowania przedszkolnego lub programu nauczania cieszącego się uznaniem nauczycieli, uhonorowanie medalem Komisji Edukacji Narodowej, nagrodami ministra, kuratora oświaty lub organów prowadzących szkoły lub placówki oświaty, znaczący udział w przygotowaniu zawodowym przyszłych nauczycieli, publikacje dotyczące oświaty i problematyki edukacyjnej.

W terminie do 1 lipca każdego roku Kapituła przedstawia ministrowi wnioski o nadanie tytułu honorowego profesora oświaty.

 

Powrót na górę strony